Recensie: 'Het goede leven'

'Het goede leven'

Door: Max Lucado

Verschijningsdatum: oktober 2015

Uitgeverij (Nederland): Ark Media

Prijs: € 15,95

ISBN: 978 90 338 0094 8

Voor ik aan de recensie begin, wil ik zeggen dat het gaat om een christelijk boek. Max Lucado is schrijver en dominee in San Antonio (Texas, Amerika). Om maar iets te zeggen over zijn populariteit (wereldwijd): op Twitter heeft hij ruim 1.2 miljoen volgers. Op Facebook maar liefst 1.5 miljoen. Ja, de man is bekend. Toen ik op Facebook las dat zijn nieuwste boek ('Glory days' in Amerika) bijna uitkwam, heb ik een recensie-exemplaar aangevraagd. Vanuit Nederland werd er contact met mij opgenomen, om de vertaalde versie van het boek op te sturen: Het goede leven. Sinds half oktober in de christelijke boekhandels te koop.

Het goede leven.

In dit boek neemt Lucado je mee naar het bijbelboek Jozua. Het is een soort bijbelstudie, maar wel een bijbelstudie die echt bínnen komt. Aan de hand van alledaagse voorbeelden start hij zijn hoofdstukken. Elk hoofdstuk behandelt een tekst uit Jozua.

Hoofdstuk voor hoofdstuk leer je hoe leider Jozua het uitverkoren volk Israël uit de woestijn het Beloofde Land in leidt. En die overgang, van de woestijn naar 'het land van melk en honing' gebruikt Lucado als voorbeeld in ons eigen leven. Hij brengt dit verhaal tot leven en laat de actualiteit die erin schuil gaat zien. Door het hele boek lijkt de auteur ons te willen zeggen: God is al genadig geweest. Je mag nu al leven in het Beloofde Land. Je hoeft niet langer in de woestijn te zwerven. Geniet nu al van wat God jou heeft gegeven.

In een ruk trekt de auteur ons in het leven van het volk Israël. Tijdens hun gloriedagen weliswaar. Rond 1400 voor Christus. De rivier de Jordaan spleet open. De muren van Jericho stortten in. (…) Tegen het einde van hun veldtocht waren de dakloze zwervers getransformeerd tot grootgrondbezitters, vervuld van hoop. Israël beleeft hoogtijdagen.

Lucado vraagt de lezer of hij ook verlangt naar een nieuw seizoen. Beeldend schrijft hij: Je hoeft de rivier de Jordaan niet over, maar je vraagt je af hoe je deze week doorkomt.

In zijn boek zet hij de lezer stil bij tegenwoordige levensvragen, maar houdt daarbij de Bijbel in de hand. Niet om te smijten met verzen en woorden van God, maar om de lezer kracht te geven. Om te laten zien dat gevoelens van nu, er toen ook al waren. En dat de moed opgeven menselijk is. Maar tegelijk dat niets menselijks God vreemd is. En er is niets dat God niet kan doen. Hij doet wat hij belooft.

Lucado spreekt de lezer regelmatig persoonlijk toe: Soms is de uitdaging gewoon te groot. Je wilt wel volhouden. Je doet je best. (…) Maar op een gegeven moment ben je je vechtlust kwijt. Het leven is geneigd om onze levenslust te ontnemen.

De auteur verwijst dan naar het boek Jozua, dat het boek in de Bijbel is opgenomen om ons eraan te herinneren dat onze beste jaren nog voor ons liggen. Gods Beloofde Land ligt voor ons klaar en wij mogen het innemen.

Voor de niet-gelovigen, en misschien ook de christenen, klinkt het Beloofde Land misschien als een materiële thuisbasis, een paleis. Een perfecte nieuwe wereld. Lucado refereert meer aan een geestelijke wereld. Ons Beloofde Land is geen letterlijke plek: het is een geestelijke werkelijkheid. Geen letterlijk huis, maar een eeuwig thuis. Een nieuwe werkelijkheid in ons hart en in onze gedachten.

En vaker dan eens trekt hij de vergelijking met de woestijn waar 'velen van ons' nog verblijven.

God nodigt ons uit om Kanaän binnen te gaan. Er is echter één voorwaarde. We moeten de woestijn de rug toekeren.

Verder in het boek vertelt hij steeds over God; eigenlijk leerde ik God beter kennen door dit boek. Lucado vertelt hoe, volgens hem, God steeds genade schonk aan mensen én aan zijn volk. Hoe hij Mozes een opdracht gaf, en daarna Jozua. Hoe het volk koppig rond bleef zwerven in de woestijn, terwijl ze het Beloofde Land hadden kunnen hebben. Veertig jaar eerder.

Dit is een boek over beproeving, geloof, vertrouwen, genade en hoop. Het geeft ook vandaag weer hoop en raad. Het laat je vanuit een nieuw perspectief kijken naar het bijbelboek Jozua, en dat vind ik verfrissend. Het leest ook erg gemakkelijk weg. Geen zware kost, maar een boek dat prima even 'tussendoor' gelezen kan worden.

Max Lucado is onder meer bekend door zijn kinderboeken 'Niemand is zoals jij', 'Had ik maar een groene neus' (echte aanraders, bijzonder mooie boeken met een dieper liggende gedachte), maar ook 'Leven uit genade' en 'Veilig in Zijn armen'.